Waar zitten al die samengestelde gezinnen?

[Nath]

Hoi,

Ben ik hier nu echt één van de enige?
Ik merk dat er erg weinig activiteit is in dit deel van het forum

Ik vroeg me af of anderen zich na hun scheiding ook anders behandeld voelen? Ik heb precies de indruk dat ik niet meer tot "het clubje" behoor soms. Je bent plots een ander ras geworden. Mss, omdat ik bijna niemand in mijn omgeving heb die gescheiden is.

[mamavans]

hoi

hier ook bijna eentje. vorig jaar ben ik uiteen gegaan met de papa van mijn kindjes. dan iemand terug tegen gekomen die ik eigenlijk al heel lang kende, maar geen contact meer met had. tot op een keer dat we met de vriendenkring van vroeger eens hadden afgesproken...
nu hebben we net samen een huis gekocht en gaan we binnenkort echt samenwonen.

groetjes!

[xxs]

*dubbel bericht*

[Nath]

hoi

hier ook bijna eentje. vorig jaar ben ik uiteen gegaan met de papa van mijn kindjes. dan iemand terug tegen gekomen die ik eigenlijk al heel lang kende, maar geen contact meer met had. tot op een keer dat we met de vriendenkring van vroeger eens hadden afgesproken...
nu hebben we net samen een huis gekocht en gaan we binnenkort echt samenwonen.

groetjes!

Oh, spannend zeg
Gek hoe de zaken kunnen lopen hé

Wij woonden al heel snel "samen". Maar mijn vriend had toen nog zijn eigen horeca-zaak, dus zagen we elkaar enkel 's avonds laat.

[mamavans]

en wat is dan snel? hier zijn we bijna een jaar samen (mei) en in juli gaan we samenwonen

[xxs]

Hier ook.Sinds +- juni 2012 uit elkaar.Januari 2013 'alleen' gaan wonen.Door omstandigheden in mei 2013 verhuisd naar de ouders van mijn 'nieuwe' vriend,en daar woon ik nog steeds,en ik zit hier goed,al is het niet de bedoeling van hier eeuwig te blijven natuurlijk,maar willen wat sparen om een huisje te kopen.
Vriendlief had (nog) geen kindjes,dus schoonouders hebben ineens mijn 2 kindjes mee in huis genomen,chapeau.
Het loopt goed,zeer goed,al zorgt mijn scheiding wel voor veel stress.Hoop dat dat dit jaar eindelijk achter de rug is.

[ilse]

Ik ben ook een gescheiden mama en woon terug samen met mijn vriend!
Mijn vriend 3 kinderen en ik 2...
En idd voel me vaak ook als 'ander ras' aangekeken

[Nath]

en wat is dan snel? hier zijn we bijna een jaar samen (mei) en in juli gaan we samenwonen

Hij sliep eigenlijk na een week ofzo altijd bij mij (we kenden elkaar wel al langer, maar eerder stond mijn hoofd nog niet naar een nieuwe relatie, het is dus niet dat ik een complete vreemde na een week in mijn huis liet ).
Doordat hij toen nog zijn horeca zaak had, was hij pas rond 22u thuis en om 8u stond hij alweer op. Dat was dus de enige tijd die we samen hadden.
Toen we 4 maand samen waren was de zaak overgenomen. Hij woonde boven de zaak, dus moest verhuizen. Hij had wel ook nog een eigen huis, maar het leek ons zo dom dat hij naar daar zou verhuizen voor een paar maanden en dan terug een hele verhuis te moeten doen. Dus hebben we dan beslist om zijn huis terug te verhuren en dat hij bij mij zou intrekken.
En dat gaat super goed

Amaai zeg xxs, knap van je schoonouders om er direct ook je twee kindjes bij in huis te nemen! Zo kunnen jullie wel lekker sparen voor een eigen huisje.

[Nath]

Ik ben ook een gescheiden mama en woon terug samen met mijn vriend!
Mijn vriend 3 kinderen en ik 2...
En idd voel me vaak ook als 'ander ras' aangekeken

Direct veel volk in huis, 5 kindjes

Gelukkig ligt dat bij de vrienden en kennissen van mijn vriend anders. Die zijn wat ouder dan ik, en daar zitten heel veel mensen bij die niet meer samen zijn met de moeder/vader van hun kind(eren).
Mss dat het bij de generatie van eind de 20 nog niet echt aanvaard is, maar bij de generatie eind de 30, begin 40 duidelijk wel
Op mijn werk bvb ook, ben ik de enige van de "jongere" brigade die gescheiden is.

[ilse]

zeker een hele drukte maar gelukkig staan ze niet vaak samen...
30 uren werken, nierpatiente en dan een gans huishouden en 5 kinderen is meer dan een fulltime job!

Ik ben ook redelijk snel gaan samenwonen hoor...
22 juli 2012 ben ik bij mijn ouders gaan wonen (onder politiebegeleiding weggehaald en veilig gebracht)
daar heb ik gewoond tot 1 november en dan verhuisd naar een eigen huurhuisje.
Door natte omstandigheden op 12 februari 2013 MOETEN verhuizen omdat het niet meer veilig was in de huurwoning.
En dan bij mijn vriend gaan wonen.

[Nath]

zeker een hele drukte maar gelukkig staan ze niet vaak samen...
30 uren werken, nierpatiente en dan een gans huishouden en 5 kinderen is meer dan een fulltime job!

Ik ben ook redelijk snel gaan samenwonen hoor...
22 juli 2012 ben ik bij mijn ouders gaan wonen (onder politiebegeleiding weggehaald en veilig gebracht)
daar heb ik gewoond tot 1 november en dan verhuisd naar een eigen huurhuisje.
Door natte omstandigheden op 12 februari 2013 MOETEN verhuizen omdat het niet meer veilig was in de huurwoning.
En dan bij mijn vriend gaan wonen.

Amaai, je hebt ook wat meegemaakt zeg!
Gelukkig heb je nu het geluk gevonden

Ik kan me heel goed inbeelden dat het druk is! Ik vind het soms al druk met 1 kindje

[ilse]

lekker druk...daar hou ik soms wel van!
soms denk ik ook van meer tijd vrij te moeten maken maar ja.
Ik ga wel naar psycholoog om alles wat te verwerken en ook een samengesteld gezin zijn, is ook niet alles.
Mijn vriend is zelfstandige dus ik zorg veel voor zijn kinderen. Ze zijn hier niet zo veel en tja ze hebben een andere opvoeding gehad dan mijn kids he...
Dat vind het moeilijkste eerlijk gezegd.
Uw eigen kinderen kan ook druk zijn maar ze weten wie je bent, wat mag en niet mag en ze zijn opgevoed naar uw normen.

Ach ja...
We komen er wel.
Het is een lange weg en is niet gemakkelijk maar komen doen we er wel.
Mijn vriend is ook mijn eerste jeugdliefde geweest dus totaal onbekenden zijn wij ook niet van elkaar he

[ilse]

Ik merk nu alleen dat ik ook enorm gekraakt ben door het feit dat ik gehuwd was en het principe bij ons is...trouwen is houden he!
Nu je dan die scheidingsproces hebt doorstaan, is die zekerheid van trouwen zo wel weggevallen...
heb jij dat zo ook niet?
Ik ben iemand die graag een beetje in de toekomst kijkt en graag beetje weet wat komt en vooral deze zekerheid heb

[Nath]

Ik merk nu alleen dat ik ook enorm gekraakt ben door het feit dat ik gehuwd was en het principe bij ons is...trouwen is houden he!
Nu je dan die scheidingsproces hebt doorstaan, is die zekerheid van trouwen zo wel weggevallen...
heb jij dat zo ook niet?
Ik ben iemand die graag een beetje in de toekomst kijkt en graag beetje weet wat komt en vooral deze zekerheid heb

Ik zei dat ik nooit meer zou trouwen. 1 keer en mislukt is genoeg geweest.
Maar ik ben daarin wel veranderd nu. Het gaat zo goed tussen ons, het klikt op elk vlak. Dus als hij het me zou vragen zou ik zeker ja zeggen
Ik ben mijn vertrouwen erin niet kwijt. De eerste keer was gewoon met de verkeerde man, mijn domme keuze. Ik had toen eigenlijk al het gevoel dat het niet 100% was, maar je bent jong en naïef, weet niet beter en denkt dat het wel zal beteren ...

[xxs]

Ik merk nu alleen dat ik ook enorm gekraakt ben door het feit dat ik gehuwd was en het principe bij ons is...trouwen is houden he!
Nu je dan die scheidingsproces hebt doorstaan, is die zekerheid van trouwen zo wel weggevallen...
heb jij dat zo ook niet?
Ik ben iemand die graag een beetje in de toekomst kijkt en graag beetje weet wat komt en vooral deze zekerheid heb

Ik zei dat ik nooit meer zou trouwen. 1 keer en mislukt is genoeg geweest.
Maar ik ben daarin wel veranderd nu. Het gaat zo goed tussen ons, het klikt op elk vlak. Dus als hij het me zou vragen zou ik zeker ja zeggen
Ik ben mijn vertrouwen erin niet kwijt. De eerste keer was gewoon met de verkeerde man, mijn domme keuze. Ik had toen eigenlijk al het gevoel dat het niet 100% was, maar je bent jong en naïef, weet niet beter en denkt dat het wel zal beteren ...

Ik denk net hetzelfde als Nath.

[ilse]

ik zou ook ja zeggen daar niet van maar de angst is nu toch groter tegenover vroeger als je gehuwd was, raakte je mekaar toch niet zomaar kwijt en nu je zo de optie scheiden kent en de weg kent, ligt die optie toch dichter dan dat ik vroeger besefte....